من با یکایک دلهای داغدار شما همدردم.

دوست داشتم در وقت بهتری در جمع مردم شما حاضر می شدیم…(خطاب به تیم حفاظتی: کنار بروید بگذارید مردم را ببینم)

این نخستین باری نیست که چنین حوادثی برای مردم این منطقه پیش می آید.

من در دوران جنگ تحمیلی هم در میان شما بودم. شما مردانگی و استقامت خود را در جنگ تحمیلی نشان دادید… امروز هم نشان بدهید…

انسانهای دلاور و پهلوان می ایستند و حادثه را مغلوب خود می کنند

این داغ و مصیبتی است که مردم ما در این منطقه حدود ۵۰۰ نفر از عزیران خود را از دست دادند.

ببینید که مردم ایران چطور همه خودشان را کرمانشاه می دانند. مردم احساس می کنند که به کرمانشاه مدیونند. این حجم گسترده ای که هر کس به قدر وسع خودش کمک کرد.

 مسئولین هم هر کدام در بخشهای مختلف تلاش کردند و اگر نبودند قطعا مشکلات بیشتری وجود داشت اما من قانع نیستم.

 روزگار بهتری ان شالله در انتظار مردم کرمانشاه است و ان شاالله خداوند فرصتی بدهد تا وقتی اینجا بیاییم که شهر آباد شده باشد، بهتر از قبل.