پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که همواره جویای احوال مسلمین می شدند، شنیدند یکی از یاران بیمار شده است.

به عیادت او رفتند و کنار بستر او نشستند و احوال پرسی کردند.

بیمار گفت در نماز مغرب که با شما به جماعت نماز می خواندم، شما سوره القارعة را خواندید.

تحت تأثیر قرار گرفتم و عرض کردم خدایا، اگر من در پیشگاه تو گناهکار هستم و می خواهی مرا عذاب کنی، در همین دنیا مرا عذاب کن.

اینک می بینید که گرفتار بیماری هستم.

پیامبر فرمودند درست نگفتی، می بایست بگویی پروردگارا، هم در دنیا و هم در آخرت به ما پاداش بده و ما را از عذاب دوزخ حفظ کن.

آنگاه پیامبر برای او دعا کرد و او خوب شد.

 منبع: داستان ها و پندها، جلد ۴، صفحه ۱۶۳