(و ما الحیاه الدنیا الا لعب و لهو…)
زندگى دنیا چیزى جز بازى و سرگرمى نیست. (سوره مبارکه انعام / ۳۲)
خوش به حال اون هایی که قبل از بردنشون خودشون رفتن …
بخواید نخاید میبرنمون بعد مرگ .. اونوقت همه چی واسمون روشن میشه … حقائقی که خدا به واسطه ی انبیاء و اهل بیت و اولیاء خودش گفته بود رو واضح درک میکنیم ، ولی خوبشخت کسانی که قبل از مرگ ، خودشون تونستند پرده ها رو کنار بزننو ببینند .
یه راهی هست که خدا خواسته همه این مسیرو برند ، راهنمایی هم کرده ، چراغ و نقشه ی راه هم داده گفته برید ! برید و ببینید و لذت ببرید … ( بهتر بگم : بیایید ! ) اگه تو این مدت عمر نتونیم راه بریم ، میبرنمون اما این بردن شاید سخت باشه ، شاید انقدر ریشه کرده باشیم تو این دنیا که کندنمون ازش خیلی مشکل باشه …
پس واقعا خرّم آن کسانی که پر پرواز در همین عالم می گشایند .

حضرت علی علیه السلام درباره‏ ی بی‏وفایی دنیا و آمدن مرگ هشدار می‏دهد و می‏فرماید:
بندگان خدا! بدانید شما و آن چه در آن هستید از (کالاها، ساختمان‏ها و آرایش‏های) این دنیا، در راه کسانی می‏باشید که پیش از شما گذاشته‏اند. عمرشان از شما درازتر و شهرهاشان آبادتر و اثرهایشان مهم‏تر بود.

اینک صداهاشان خاموش شده (سخن نمی‏گویند)، بادهاشان خوابیده (کبر و نخوت‏شان از بین رفته) اندام‏شان پوسیده، شهرهاشان خالی ماند، و آثارشان نابود گشته است.

ـ نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ‏ى ۲۱۷، فراز ۳ و ۴.

من أحب الدنیا ذهب خوف الاخره من قلبه
هرکس دنیا را دوست بدارد و ترس از آخرت از قلبش رخت بر می‏بندد. بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۱۵.

پس راهی تا وصل خداست که خواسته در همین دنیا به او برسیم .. قبل از بردنمان ! به همه ی آنچه قرار است بدانیم و بفهمیم ؛ اصل و هدف خلقتش ، معرفتش .. نشد به هر نحوه ای هم که شده میرسانندمان ؛

میدانی چرا ؟! چون : انا لله و انا اله الراجعون !

کسی که به وصلش رسید خوش است و شاد … والا تمام این دنیا ، همه اش پر از بی وفایست و تمام شدنی حتی بهترین و باحال ترین لذت هایش هم توام با سختی ست و تمام شدنی !

+ خوشا آسید علی قاضی ها ، علامه طباطبایی ها ، علامه طهرانی های

«الهی هب لی کمال الانقطاع الیک وأنر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک حتی تخرق الابصار القلوب حجب الفوز فتصل الی معدن العظمه و تصیر ارواحنا معلقه بعز قدسک؛ خدایا نهایت بریدن از غیر تو و پیوستن به خودت را روزی ام ساز و چشم های قلبمان را با نظاره به خودت روشن ساز تا بدانجا که چشم قلبمان حجاب های نوری را پاره کند و به کانون عظمت بپیوندد و ارواح ما به ساحت قدس تو متصل گردد». مناجات شعبانیه