​وقتی پشت سر پدرت از پله ها پایین 

می روی و می‌بینی چقدر آهسته می رود 

تازه می‌فهمی چقدر پیر شده !

 وقتی مادر بعد از غذا، پنهانی مشتی دارو را می‌خورد ، تازه می‌فهمی چقدر درد دارد اما چیزی نمی گوید.. 

در ۱۰ سالگی : مامان ، بابا عاشقتونم 

در ۱۵ سالگی : ولم کنین 

در ۲۰ سالگی : مامان و بابا همیشه میرن رو اعصابم

در ۲۵ سالگی : باید از این خونه بزنم بیرون

در ۳۰ سالگی : حق با شما بود

در ۳۵ سالگی : میخوام برم خونه پدر و مادرم

در ۴۰ سالگی : نمیخوام پدر و مادرم رو از دست بدم !

در شصت سالگی : من حاضرم همه زندگیم رو بدم تا پدر و مادرم الآن اینجا باشن …

و این رسم زندگی است…. 

چه آرامشی دارد قدردان زحمات پدر و مادر بودن و هیچ زمانی دیر نیست حتی همین الان
‍‌