نسیان، بی دلیل به سراغ انسان نمی‌ آید، گاهی یک خیال باطل می ‌آید و در ذهن و دل می ‌نشیند [و انسان نه تنها آن را دفع نمی کند؛ بلکه آن را قبول می کند و پرورش هم می دهد] که همین خودش نسیان است.
اثر این خیال باطل چه می‌شود؟ این افراط در نسیان، این اثر را می‌آورد که دیگر خودش را هم فراموش می‌کند؛ یعنی قلبش را، شخصیتش را، خود اصلی‌اش را و ‌خود ممدوحش را فراموش می‌کند. همان که قرآن فرمود: «فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُم» (ترجمه: خدا آنها را به «خود فراموشی» گرفتار کرد. حشر،19)
‌ ‌

‌ ‌