​از سياهي چرا هراسيدن شب پر از دانه هاي الماس است.

درون هر يك از ما ،هم نور است و هم تاريكي، گاهي بايد طلاي وجود را در تاريكي پيدا كرد!

 طلا در تاريكي است و مقصود او سفر به درون و نا خوداگاه است!

زمان هايي هست كه در زندگي كه شكست خورديم، عزيزي را از دست دادايم، موفقيتي را از دست داديم، و اميدي در ما نيست!

درست در همين لحظات، بايد در تاريكي، نور آگاهي را در وجودت بيابي!

آن لحظه، طلاي وجودت را خواهي ديد!

گاهي در سكوت و رنجي كه از اين اتفاق ها افتاده است، لختي بمان، نگاهش كن و بپذيرش!