بهشت_اول:

آغوش مادری ست که با تمام وجود ، بغلت کرد و شیرت داد…

بهشت_دوم:

دستان پدری‌ ست که برای راه رفتنت ، با تو کودکی کرد.

بهشت_سوم:

خواهر یا برادری ست که برای ندیدن اشکهایت، تمام اسباب بازیهایش را به تو داد.

بهشت_چهارم:

معلمی بود که برای دانستنت با تمام بزرگی‌اش هم سن تو شد تا یاد بگیری.

بهشت_پنجم:

دوستی ست که در هنگام سختیها و مشکلات تو را تنها نگذاشت.

بهشت_ششم:

همسر توست که با تمام وجود در کنار تو معمار زندگی مشترک تان است … گویی دو شاخه از یک ریشه اید.

بهشت_هفتم:

فرزند توست که خالق زیبایی های آینده است…

آری شاید هر کدام از ما تمام هفت بهشت را نداشته باشیم

اما بهشت همین حوالی ست…

مادرت را بنگر؛

پدرت را ببین؛

خواهر یا برادرت را حس کن؛

به معلمت سر بزن؛

دوستت را به یاد بیاور؛

فرزندت را ببوس…

یک وقت دیر نشود برای بهشت رفتنت …

بهشت را با همه قلبت حس کن،

 همین نزدیکی‌ ست…!