امام حسین (علیه السلام) نامه ای کوبنده به معاویه نوشت و او را به سبب کارهایی که کرده بود سرزنش کرد.

در آن نامه چنین بود:

«سپس پسرت را ولایت دادی، در حالی که جوانی شراب خوار و سگ باز است.

در امانتت خیانت کردی و مردمت را وا نهادی و به نصیحت پروردگارت عمل نکردی.

چگونه کسی را که شراب می نوشد بر امت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) می گماری، با آنکه شراب خوار از فاسقان است و کسی که مست کننده می نوشد از اشرار؟

شراب خواری که نمی تواند امانتدار یک درهم باشد، چگونه امین امت باشد؟

به زودی نتیجه عملت را می بینی، هنگامی که دیگر صحیفه های استغفار، پیچیده و بسته شده است.»

منبع: دعائم الاسلام، قاضی نعمان مغربی