پرهیز از غیبت:

ولا یغتب بعضکم بعضاً أیحب أحدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکرهتموه

(حجرات/12)؛

 از دیگران غیبت نکنید؛ آیا دوست دارید که گوشت برادر مرده خود را بخورید؟ البته از آن، کراهت دارید.

پرهیز از تمسخر:

لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم

(حجرات/11)

ای اهل ایمان! گروهی از شما گروه دیگر را مسخره نکند، چه بسا آن گروه دیگر بهتر از ایشان باشد.

پرهیز از وعده دروغ:

یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون

(صف/2و3)؛

 ای اهل ایمان! چرا چیزی را میگوئید که به آن عمل نمیکنید؟ اینکه چیزی را بگوئید که عمل بدان نمیکنید نزد خداوند گناهی است بزرگ.

پرهیز از عیبجوئی و هرزه زبانی:

ویل لکل همزة لمزة

(همزه/1)؛

 وای بر هر عیبجوی هرزه زبان

پرهیز از گمان در همه چیز:

اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم

(حجرات/12)؛

 از بسیاری از گمانها دوری کنید، که بعضی از گمانها گناه است.

پرهیز از زیادی کنجکاوی در امور دیگران:

ولا تجسسوا 

(حجرات/12)؛

تجسس نکنید.