پاسخ - ما دو عنوان داريم: يكی صبر و ديگری جزع كه مقابل صبر است. آنچه كه در روايات ما تاكيد شده است كه با سختيها كنار آمدن صبر است. ان مع العسر يسری يعنی اگر سختي تو را از پاي در نياورد، همان يسر است. امام حسين (ع) در روز عاشورا همان يسر بود، گرچه تير ميخورد. و ميگفت خدايا اين سختيها بر من آسان است. پس جزع نكنيم و بردبار باشيم. اشعث بن قيس فرزندش را از دست داد و حضرت علی (ع) به او نامه اي نوشته است كه در آن نامه حضرت گفتند كه خدا

به تو صبر بدهد. تو ميتوانی دو حالت داشته باشی، يك صبر و ديگری جزع و ناسپاسی. بدان هر دوي اين حالتها روی اصل قضيه اثری نمی گذارد، يعني فرزند تو را زنده نمي كند، فقط اگر صبر كني ماجوری و اگر جزع كني، گناه كردي. نوع نگاه به زندگي خيلی مهم است. چهار نفر را مي‌خواستند اعدام بكنند. يكی تا صبح عبادت مي‌كرد و ديگري كمي حالش بد بود و سومي جزع مي‌كرد و توبه نامه می نوشت و داد و فرياد می كرد و چهارمی قبل از اعدام جان داده بود. اين در حالی بود كه سرنوشت چهار تای آنها يكی بود.