امام حسین (علیه السلام) فرمود ای آدمی زاده، بیندیش و بگو کجایند پادشاهان دنیا و صاحبان آن، که آبادش کردند و در آن، جوی ها کندند و درخت ها نشاندند و شهرها ساختند.
از آن، دلگیرانه جدا شدند و به قومی دیگر وا نهادند و ما نیز به زودی به آنها ملحق می شویم.
ای آدمی زاده، بر خاک افتادن (مردن) خود را به یاد داشته باش و نیز خوابیدنت در قبر و ایستادنت را در پیشگاه خدا.
اعضای بدنت در روزی که گام ها در آن می لغزند، علیه تو گواهی می دهند و جان ها به گلو می رسند و چهره هایی سفید می شوند و چهره هایی سیاه و درون ها آشکار می شوند و ترازوی عدالت به میان آورده می شود.
ای آدمی زاده، بر خاک افتادن پدران و پسرانت را به یاد داشته باش که چگونه بودند و به کجا درآمدند که تو هم به زودی در همان جا جای می گیری و عبرتی برای عبرت گیرنده می شوی.
سپس این شعر را خواند:
«کجایند پادشاهانی که دنیا از حفظ کردنشان خودداری کرد تا اینکه ساقی دنیا، جرعه مرگ به آنان نوشانید.
آن شهرهای بی سکنه در کرانه ها، دوباره ویران شدند و سازنده هایشان، طعم مرگ را چشیدند.
مال هایمان را برای وارثان، گرد می آوریم و خانه هایمان را برای خراب شدن به دست روزگار می سازیم»
منبع: ازشاد القلوب، حسن بن محمد دیلمی
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات