امر هدایت مردم، از روی محبت به آنهاست، و روح این‌همه اهمیت دادن به رعایتِ حق‌الناس، عشق ورزیدنِ به انسان‌هاست.

هرکه خود را در آستانۀ فرج می‌بیند، باید این ویژگیِ مهم و کلیدی را در خود به‌وجود آورد. یکی از آخرین وظایف منتظران همین است. اساساً کسانی که نسبت به مردم، مهربان و دلسوز نیستند، به ‌درد حضرت نمی‌خورند. کسی که دچار خودخواهی‌است و برای دوست داشتنِ دیگران تمرین نکرده‌است چه ارتباطی با ظهور و یاری حضرت خواهد داشت؟