طلبگي يک نوع جستجوي حيات، جستجوي روح، جستجوي حقيقت و جستجوي نور است و خيلي از افرادي که وارد مي‌شوند، دستشان به آن حقيقت مي‌رسد به شرط اينکه بين خودشان و آن حقيقت فاصله نيندازند.
 طلبگي راهي بسيار حساس، ظريف و پاک و منقح هست، اما با يک‌سري امور و سبک‌ها سازگاري ندارد، با گناه‌ وآلودگي سازگار نيست.
 طلبگي مسير امام زمان (علیه السلام) است، مسير پاکي و طهارت است، مسير تقوا و عزت است. «وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ؛ عزت فقط برای خدا و رسولش و مؤمنین است. منافقون/8».
 چيزي که گاهي ما را بيچاره مي‌کند و عقب مي‌اندازد همين فاصله از خدا، فاصله از اخلاق و فاصله از اهل‌بيت(علیهم السلام) است.
 مراقب باشيد گول شیطان را نخوريد. حتي اگر انسان به هشتاد سال هم برسد، عالم برجسته‌اي هم بشود، باز شيطان رها نمي‌کند. گاهي از انبياء(علیهم السلام) منصرف نمي‌شد، تمام همتش را گذاشته که شما مسيرتان را مستقيم نرويد و در صراط مستقيم قرار نگيريد،
 ولي شما تصميمتان را گرفتيد و در سير انبياء(علیهم السلام) وارد شديد، در بهترين رشته‌اي وارد شديد که شما را با حقيقت عالم، قرآن و روايات اهل‌بيت(علیهم السلام) آشنا مي‌کند.‌ ‌

‌ ‌

 ما خيلی کار داريم، خيلي بايد خدمات‌ رساني کنيم [خدمات علمی و معنوی] همه هم مشروط به درس خواندن اوليه و طلبه بودن و طلبه ماندن ما هست؛
 انسان طلبه نمي‌ماند مگر اينکه اهل تقوا باشد، مگر اينکه اهل مراعات اخلاق باشد، مگر اينکه به چارچوب‌هاي شرعي مقيد باشد. اين‌ها از لوازم اوليه طلبگي است.
 سعي کنید براي خود برنامه‌ريزي داشته باشید و حتماً در برنامه‌ريزي تمام اوقاتتان پر شود و ان‌شاءالله طوري حرکت کنيم که باعث خشنودي امام زمان(علیه السلام) باشيم.
 خداي متعال شما را در اين مسیر قرار داد، اسمتان در بين سربازان امام زمان(عج) نوشته شده است. همت کنيد و به کم قانع نباشيد، هميشه سعي کنيد بهترين باشيد.
 گاهي اوقات با کساني برخورد مي‌کنم که از خودشان دلسرد هستند، مطمئن باشيد اگر طلبه‌اي در يک زاويه نتوانست بهترين باشد در زاويه ديگر مي‌تواند، البته هيچ انساني نبايد از خودش دلسرد، نااميد و مأيوس شود چرا که همه مشکلات راه حل دارد.‌ ‌

‌ ‌

خاصیت علوم اخلاق اين است که خود انسان را به خودش معرفي مي‌کند و اين گمشده‌ي بشر است در اين عصر، بخصوص ما که توانايي‌مان از هر حيث، بسيار محدود است.
 از طرفی نیز روز به روز طلب جامعه در این بخش بیشتر می شود و جای کار پژوهشی جدی تر احساس می شود.
 شايد هيچ علمي مانند اخلاق و علوم همسايه‌‌ي اخلاق اين‌گونه انسان را دائم مشغول نکند. از هر حيث، انسان احتياج به اين علوم دارد.‌ ‌

‌ ‌

بعضى از ما ها انتظارمان اين است كه بلافاصله بعد از این که مى‏ گويیم يا اللّه‏ يک دفعه همه درب‏ هاى آسايش به رويمان باز بشود.
در حالی که چنین چیزی نمی شود. موضوعى كه زياد در قرآن به آن پرداخته شده اين است كه مؤمنينى كه پا در اين مسير مى‏ گذارند همه جور سختى دارند بكشند اما بعد از مدتى تبديل به حسنه مى ‏شوند؛ ولى در بين راه سختی و فشار هست.
بخش زيادى از آيات حكايت از اين قضیه می کند؛ از جمله این آیه شریفه که می فرماید:
هُنالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزالاً شَديداً
(احزاب ۱۱)
ترجمه: آنجا بود كه مؤمنان آزمايش شدند و تكان سختى خوردند!
از بس كه مشكل سنگين بوده است تعبیر به زلزال شدید کرده است.
اما در این بین یک عده صبوری و تحمل می کنند و نتیجه اش را هم می بینند. خيلى از اطرافيان رسول خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله ‏وسلم شهيد مى ‏شدند، كشته مى‏ شدند اما باز اطرافیان مسير را ادامه مى‏ دادند.
خدا به ما صبر، تحمّل، بردبارى، ثبات قدم و ثبات ايمان بدهد.
‌ 
‌ ‌