برای بعضی ها باید ریشه بود…تا امید به زندگی را به آنها بدهیم.

برای بعضی ها باید تنه بود…تا تکیه گاه آنها باشیم.

برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود…تا عیب های آنها را بپوشانیم.

برای بعضی ها باید میوه بود… تا طعم زندگی کردن را به آنها بیاموزیم نه زنده ماندن

​اگر حالِ ‌دیگران را خوب نمیکنید،حداقل فکر و خیال‌ هم نسازید ..

اوضاع و‌ احوال‌خیلی‌هامان ،زیاد خوشحال نیست..

برق چشمها رو به کِدریست ..

حالها کمی تا قسمتی خراب است ..

یاد بگیریم سکوت کنیم ..

حرف نزدن‌ها گاهی خودش امدادِ غیبیست..

مدد غیبی باشیم نه نمکِ زخم ..

امکان پذیر است؟

مردي براي ابوذر غفاري نوشت، چيزي از علم را به من هديه كن.

 ابوذر در پاسخ نوشت: 

علم، بسيار است، ولي اگر بتواني به آنكه دوستش داري، بدي نرساني، چنین كاري را انجام بده (كه بهتر از علم است).

او گفت: مگر كسي به چيزي كه دوستش دارد بدي مي كند؟!

 ابوذر گفت: 

آري! تو جانت را از همه چيز بيشتر دوست داري؛ وقتي كه گناه كردي، در حقيقت به جان خود بدي نموده اي 

چرا كه گناه براي انسان، هم ضرر دنيوي دارد و هم ضرر آخرتي..
�

خداوند زمانی درها را برای مان باز می کند که خوب است 

و زمانی می بندد که بهتر است. 

پس ناراحت نشو، سپاسگزار باش. تو واقعا نمی دانی خداوند تو را از چه چیزی نجات داده است