ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﻴﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﺍﺯ ﻋﻴﺐ ﺟﻮیی ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ
کسی ﻛﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯی ﺧﺪﺍ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺩ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭ
کسی ﻛﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺳﺘﻢ ﺑﺮﻛﺸﺪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻛﺸﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ
ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻼﻙ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ
ﻫﺮﻛﺲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺍﺑﻬﺎی ﺑﻼ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ
ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻫﺎی ﺑﺪﻧﺎﻡ ﻗﺪﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻣﺘﻬﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
و کسی ﻛﻪ ﺳﺨﻦ ﺯﻳﺎﺩ میﮔﻮﻳﺪ ﺯﻳﺎﺩ ﻫﻢ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ
ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻛﺮﺩ ﺷﺮﻡ ﻭ ﺣﻴﺎﺀ ﺍﻭ ﺍﻧﺪﻙ ﺍﺳﺖ ﻭ
ﺁﻧﻜﻪ ﺷﺮﻡ ﺍﻭ ﺍﻧﺪک ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭی ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻧﺪﻙ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ
کسی ﻛﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭی ﺍﻭ ﺍﻧﺪﻙ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﺶ ﻣﺮﺩﻩ ﻭ
ﺁﻧﻜﻪ ﺩﻟﺶ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺟﻬﻨﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ. ﻭ
ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺯﺷﺘﻴﻬﺎی ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻨﮕﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺯﺷﺖ ﺑﺸﻤﺎﺭﺩ ﺳﭙﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﺷﺘﻴﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﻮﺩ ﭘﺲ ﺍﻭ ﺍﺣﻤﻖ ﻭﺍقعی ﺍﺳﺖ.
ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﺎلی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﻴﺎﺑﺪ ﻭ
ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻣﺮﮒ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﻙ ﭼﻴﺰی ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﻫﺮﻛﺲ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺁﻳﺪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﻳﺪ.
نهج_البلاغه_حکمت_۳۴۹
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات