برای بعضی ها باید ریشه بود…تا امید به زندگی را به آنها بدهیم.

برای بعضی ها باید تنه بود…تا تکیه گاه آنها باشیم.

برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود…تا عیب های آنها را بپوشانیم.

برای بعضی ها باید میوه بود… تا طعم زندگی کردن را به آنها بیاموزیم نه زنده ماندن