مفضل بن قیس، سخت در فشار زندگی واقع شده بود.

فقر و تنگدستی، قرض و مخارج زندگی، او را آزار می داد.

یک روز در محضر امام صادق (علیه السلام) لب به شكایت گشود و بیچارگی های خود را مو به مو تشریح كرد.

گفت فلان مبلغ قرض دارم، نمی دانم چه جور ادا كنم؟

فلان مبلغ خرج دارم و راه درآمدی ندارم.

بیچاره شدم، متحیرم، گیج شده ام.

به هر در بازی می روم، به رویم بسته می شود.

در آخر از امام تقاضا كرد درباره اش دعایی بفرماید و از خداوند متعال بخواهد گره از كار فروبسته او بگشاید.

امام صادق (علیه السلام) به كنیزكی كه آنجا بود فرمود برو آن كیسه اشرفی را كه منصور برای ما فرستاده بیاور.

كنیزک رفت و فورا كیسه اشرفی را حاضر كرد.

آنگاه به مفضل بن قیس فرمود در این كیسه چهارصد دینار است و كمكی است برای زندگی تو.

گفت مقصودم از آنچه در حضور شما گفتم این نبود، مقصودم فقط خواهش دعا بود.

امام فرمود بسیار خب، دعا هم می كنم، اما این نكته را به تو بگویم، هرگز سختی ها و بیچارگی های خود را برای مردم تشریح نكن.

اولین اثرش این است كه وانمود می شود تو در میدان زندگی زمین خورده ای و از روزگار شكست یافته ای.

در نظرها كوچک می شوی و شخصیت و احترامت از میان می رود.

منبع: بحارالانوار، جلد 11، صفحه 114

 كسي از وجود مبارك امام_جواد (سلام الله عليه) توصيه اخلاقي خواست عرض كرد كه ما را سفارش كنيد. حضرت فرمود: قبول مي‌كنيد يا فقط مي‌خواهيد گوش بدهيد؟ عرض كرد نه قبول مي‌كنم. فرمود: اگر قبول مي‌كنيد اين مسائل را بدان، اينجا جاي امتحان و جاي بردباري است اصلاً كسي خيال بكند كه اينجا بخواهد راحتي و راحت به سر ببرد راحتي نصيبش بشود اشتباه است.

 آنكه اين نظام را ساخت اين جهان را ساخت فرمود: اينجا جاي آسايش نيست خودش هم كه ﴿وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قيلاً﴾ ديگر از خدا راستگوتر كيست ؟ ولي معذلك قسم ياد كرد فرمود: ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ في كَبَدٍ﴾ انسان در فشار و رنج و درد و زحمت و سختي قرار داده شد، اصلاً ساختار اينجا اين است  اين لام لام قسم است، كبَد يعني درد و رنج و فشار و مشكلات

 حالا يكی فشار مالي دارد دیگری فشار خانوادگي دارد يكی فشار سياسي دارد و يكی فشار اجتماعي دارد هيچ كس بي درد و رنج نيست؛ مستحضريد آنها كه وضع ماليشان خوب است با قرص خواب مي‌خوابند اين ‌طور نيست كه مثلاً راحت باشند حالا كسي خيال بكند اين هفتاد هشتاد سال آسوده باشد نه آسايش جاي ديگر است آنجا كه ﴿لا لَغْوٌ فيها وَ لا تَأْثيمٌ﴾ از يك سو ﴿الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ﴾ از سوي ديگر.

 وجود مبارك امام جواد (سلام الله عليه) فرمود: «الثِّقَةُ بِاللّهِ ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ و سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ» رسيدن به درجات عالي, درجات بهشت, درجات علمي و عملي و تقوا در دنيا و درجات بهشت در آخرت البته سخت است; ولي اعتماد و اطمینان به لطف خدا, بهاي هر كالاي گراني است. 

 امام جواد (علیه السلام) می فرماید: نِيل به درجات عالي و رسیدن به مقاماتی مانند مقام سلمان, مقام اباذر, مقام مقداد در دسترس است، شما نردبان رسیدن به این مقامات را داريد، نگوييد سلمان و مقداد به آن مقامات رسيده اند ما نمي‌توانيم, اگر بگوييد يك مقامی خيلي بالاست، نردبانش را داريد و آن اطمينان به خداست.

 سخنرانی آیت الله جوادی آملی در سالروز شهادت حضرت جواد الائمه (ع)

روزهای سختی در زندگی آدم می رسد

که هیچ کسی حتی نمی پرسد:

“خوبی ؟”

لحظه هایی را در زندگی تجربه میکنی، که انگار تنهاترین انسان روی زمینی! …

برای چنین روزهای سختی،

برای لحظه های تنهایی که همدمی نیــست،

نیاز به یگانه مهربانِ دلسوزی داری …

به شرطی که در روزهای خوب فراموشش نکرده باشی!

نامش را همه می دانیم …

“خدای مهربان”
 
———————————————

                                                                                                                             از امام رضا (ع) پرسیدند آیا غذا را با چشیدن نمک آغاز کنیم یا به چشیدن سرکه؟
حضرت فرمودند:سرکه هم مثل نمک است ولی سرکه ذهن را محکم و عقل را زیاد میکند
کافی،ج۶،ص۳۲📚