شیخ جعفر کاشف الغطاء، مرجع تقلید و محقق بزرگ شیعه، در یکی از مساجد نجف اشرف نماز جماعت می خواند.

یک روز ظهر مردم در مسجد حاضر بودند.

مدتی منتظر شدند، ولی از آمدن شیخ خبری نشد.

بالاخره مردم از آمدن او مأیوس شدند و هر کس نمازش را به فرادا خواند.

در همان لحظه شیخ جعفر وارد مسجد شد و مردم را دید که نماز را به فرادا برگزار می کنند.

از دیدن آن صحنه ناراحت شد و با ناراحتی گفت در میان شما یک نفر مورد اعتماد نبود که در نبودن من به او اقتدا کنید؟

در گوشه ای از مسجد، فرد صالحی را دید که نماز می خواند.

شیخ رفت و نماز را به او اقتدا کرد.

مردم هم در صف های منظم پشت سر او نماز را به جماعت خواندند.

منابع:

1. منتهی الآمال، شیخ عباس قمی

2. بهترین پناهگاه: حکایات و داستان های نماز، صفحه 78