​ 

امام سجاد (علیه السلام) نقل می کند که در روز عاشورا، امام حسین (علیه السلام) برجست و بر شمشیرش تکیه داد و با صدایی بلند، بانگ زد و فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا مرا می شناسید؟

گفتند آری، تو فرزند پیامبر خدا و نوه اویی.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که جدم پیامبر خدا است؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که مادرم فاطمه (سلام الله علیها)، دختر پیامبر است؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که پدرم علی بن ابی طالب (علیه السلام) است؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که جده ام خدیجه دختر خویلد، نخستین زن مسلمان این امت است؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که سیدالشهدا حمزه، عموی پدرم است؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که جعفر، پرواز کننده در بهشت، عموی من است؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که این، شمشیر پیامبر خدا است که بر گردنم آویخته ام؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که این، عمامه پیامبر خدا است که به سر کرده ام؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود شما را به خدا سوگند می دهم، آیا می دانید که علی (علیه السلام)، پیش تر از همه اسلام آورد و علمش از همه بیشتر و بردباری اش از همه فزون تر است و اوست ولی هر مرد و زن مسلمانی؟

گفتند به خدا، آری.

فرمود پس به چه علت، خونم را حلال می شمارید در حالی که پدرم فردای قیامت، کسانی را که چون شتر تشنه هجوم آورده اند، از کنار حوض کوثر می راند و روز قیامت، پرچم حمد در دست جدم است؟

گفتند همه اینها را می دانیم، ولی تو را رها نمی کنیم تا تشنه کام، مرگ را بچشی.

امام حسین (علیه السلام) که آن روز ۵۷ ساله بود، محاسنش را گرفت و فرمود خشم خدا، آن هنگام بر یهود سخت شد که گفتند عُزَیز، پسر خدا است.

خشم خدا، آن هنگام بر مسیحیان سخت شد که گفتند مسیح، پسر خدا است.

خشم خدا، آن هنگام بر مجوسیان سخت شد که آتش را به جای خدا پرستیدند.

خشم خدا بر قومی سخت شد که پیامبرشان را کشتند.

خشم خدا بر این گروهی که اراده قتل پسر پیامبرتان را دارند، سخت شده است.

منبع: أمالی شیخ صدوق، محمد بن علی ابن بابویه