در بيمارستان‌ها وقت شام و ناهار، غذاها خيلي متفاوت است!
به يك نفر سوپ، چلوكباب و دسر مي دهند،
به يك كسي فقط سوپ مي دهند،
به يك نفر حتي سوپ هم نمي‌دهند و مي‌گويند كه فقط آب بخور،
به يك كسي مي‌گويند كه حتي آب هم نخور!!

جالب است كه هيچ كدام از اين بيماران اعتراض ندارند…
زيرا آنها پذيرفته‌اند كه كسي كه اين تشخيص‌ها را داده است، طبيب است و آن كسي كه طبيب است حكيم است…

پس اگر خدا به يك كسي كم داده يا زياد داده، شما گله و شِكوه نكنيد كه چرا به او بيشتر داده‌اي و به من كمتر…

اين كارها روي حساب و حكمت است…

همه اینها درست البته بشرطی که ما تنبلی و سهل انگاری خودمان را به پای حکمت خداوند قرار ندهیم…