…روایتی است از رسول خدا صلی الله علیه و آله: «حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ أَحَبَ‏ اللَّهُ‏ مَنْ‏ أَحَبَ‏ حُسَيْناً». « حسين از من و من از حسينم، خداوند دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد.»

«حُسَيْنٌ مِنِّي» یعنی چه؟

معنایش این است که این، منشعب از آن جوهر لطیف نبوّت است.

…حقیقت حسینیّه علیه السلام عین حقیقت محمّدیه علیه السلام است.

و حقیقت محمدیه علیه السلام همان نقطۀ اول در بدو قوس نزول و در منتهای سیر صعود وجود است.

…آنگاه در روز عاشورا آنچه بر این #بدن وارد شد، بر شخص پیغمبر وارد شد، و آنچه بر شخص پیغمبر وارد شد، بر نور عظمت الهی وارد شد.

مصیبت چنین مصیبت عظیمی است.

این مصیبت است که: «ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»(اعراف/۱۸۷) «[تحملِ این حادثه عظیم و هولناک،] بر آسمان ها و زمین سنگین و دشوار است.»

این مصیبت است که همچون مصیبت امیرمؤمنان علیه السلام گفته می‌شود: «تَهَدَّمَتْ وَ اللَّهِ أَرْكَانُ‏ الْهُدَى».

این مصیبت است که در تمام نشئۀ وجود اثر کرد. 

برگرفته از کتاب مصباح الهدی

آیت الله العظمی وحید خراسانی