گویند در بنی اسرائیل، مردی بود که می گفت من در همه عمر خدا را نافرمانی کرده ام و بس گناه و معصیت که از من سر زده است، اما تاکنون زیانی و کیفری ندیده ام.

اگر گناه جزا دارد و گناهکار باید کیفر بیند، پس چرا ما را کیفری و عذابی نمی رسد!؟

در همان روزها، پیامبر قوم بنی اسرائیل نزد آن مرد آمد و گفت خداوند می فرماید که ما تو را عذاب های بسیار کرده ایم و تو خود نمی دانی!

آیا تو را از شیرینی عبادت خود محروم نکرده ایم؟

آیا درِ مناجات را بر روی تو نبسته ایم؟

آیا امید به زندگی خوش در آخرت را از تو نگرفته ایم؟

عذابی بزرگ تر و سهمگین تر از این می خواهی؟

منبع: برگرفته از جامی، نفحات الانس، در ذکر حال عبدالله بن خبیق