بی‌اعتمادی به وعده‌های الهی باعث پیچیده‌تر شدن امور می‌گردد.

 خداوند می‌فرماید: «كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَليلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثيرَةً بِإِذْنِ اللَّه‏» شما یک امت کم‌جمعیتی هستید ولی بگذارید این درگیری اتفاق بیافتد، من هم با وعده‌هایی که داده‌ام وارد میدان می‌شوم و شما را نصرت می‌دهم. 

 ولی ما اینکار را نمی‌کنیم و می‌گوییم نمی‌شود، یعنی اعتماد به وعده‌های الهی نمی‌کنیم. 

 در سوره‌ی توبه می‌فرماید: «لا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ وَ اللَّهُ عَليمٌ بِالْمُتَّقينَ (۴۴) إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ في‏ رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ (۴۵)» 

 ای پیامبر! کسانی که ایمان به خدا و روز جزا دارند که نمی‌آیند از تو برای رفتن به جنگ اجازه بگیرند. 

خیلی عجیب است؛ می‌فرماید کسانی می‌آیند برای رفتن به جنگ از تو اجازه می‌گیرند، اتفاقاً ایمان به روز جزا ندارند؛ فَهُمْ في‏ رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ. اینها به دلیل بی‌اعتمادی‌شان مرتب می‌آیند اجازه می‌گیرند و گرنه حکم جهاد بطور صریح آمده که: «انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالاً وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ في‏ سَبيلِ اللَّه‏» دیگر اینهمه سوال پرسیدن چه معنایی دارد که آیا برویم یا نرویم؟!  این نوع سوالات که از سر بی‌اعتمادی و باور نکردن وعده‌های الهی‌ست، مذموم است. خیلی اوقات این همه سوال پرسیدن و اِذن گرفتن از ولی، برای پوشش دادن بی‌اعتمادی فرد به وعده‌های الهی است. 

 در داستان گاو بنی‌اسرائیل، اگر بدون پرسش‌های مکرر راجع به ویژگی‌های گاو قربانی، همان اول یک گاوی را قربانی می‌کردند باز هم به نتیجه‌ی مطلوب می‌رسیدند ولی بی‌اعتمادی شان به خدا باعث شد که خداوند هم کار را هر مرحله سخت‌تر و سخت‌تر کند. 

 اینجاست که امام رضا علیه‌السلام می‌فرمایند: شَدَّدُوا فَشَدَّدَ اللَّهُ عَلَيْهِم. آنها [از سر بی‌اعتمادی] کار را سخت کردند، خداوند هم سخت‌تر کرد.

حجت_الاسلام_قاسمیان