چه دین داشته باشیم و چه نداشته باشیم، ویروس کار خودش را می‌کند.

اگر پا روی شیشه و چاقو بگذاری، می‌برد. خواه آیت الله باشد یا آدم معمولی!!!

پس نقش دین چیست؟

دین امام خمینی می‌سازد، قاسم سلیمانی‌ها می‌سازد. ما فکر می‌کنیم که چون جمهوری اسلامی است، نباید مشکل داشته باشیم، نباید بیماری داشته باشیم.

این تفکر اشتباه است…

معنای دین این نیست که هیچ کس هیچ غصه‌ای نداشته باشد. این‌ها توقعات بی‌جاست.

دین درمان ویروس‌های باطنی، مثل حرص و بخل و نفاق است. کارکرد دین چیز دیگری است.

انبیاء و اوصیا که مؤمن‌ترین افراد بودند، گاهی بیش‌ترین سختی‌ها را داشتند، مانند حضرت ایوب و گاهی در اوج قدرت و رفاه بودند مانند حضرت سلیمان. ولی در قرآن در سوره صاد تابلویی از این دو پیامبر در کنار هم قرار گرفته، و درباره هر دو می‌فرماید: نعم العبد.

امام حسین گاهی در کودکی روی دوش پیغمبر بود، و در کربلا زیر سم اسب. ولی آنچه امام حسین را عزت بخشید، راضی بودن به همه شرایط تلخ و شیرین بود.

استادقرائتی