با بهانههایی مثل «زن و فرزندم در خطرند»، «اموالم را غارت میکنند»، «به بچههايم نگفتهام که برنميگردم»، نمیتوانی ولیّ الله را تنها بگذاری!
“آنهايي که با یاری امام آمدند و خونشان را پيش روي امام حسين(ع) دادند، هيچ عذري آنها را از امام جدا نکرد.
اين يک قاعده کلي است: هر عذري که ما را از اماممان جدا کند، عذر نپذيرفتني است! مثلاً «زن و فرزندم در خطرند»، «اموالم را غارت ميکنند»، «به بچههايم نگفتهام که برنميگردم» و هزار عذر ديگر.
اگر حضرت عزرائيل در کوچه به سراغ شما بيايد اجازه ميدهد که شما با خانوادهتان خداحافظي کنيد؟ پس انسان بايد مهيا بشود و همه اينها را براي خودش حل کرده باشد.
اگر همين الان حضرت گفتند که ديگر به خانه برنگرد، آيا حاضر هستي؟! آیا حاضری مثل حبيببنمظاهر و مسلمبنعوسجه باشی که از وسط راه به کربلا رفتند که اگر به خانه میرفتند، ممکن بود دشمن مانعشان شود!”
استادسیدمحمّدمهدی میرباقری
فرم در حال بارگذاری ...
آخرین نظرات